Ομοιοπαθητική σε γυναίκες.

Προβλήματα βάρους και διατροφής

Ο ορισμός της παχυσαρκίας χαρακτηρίζεται η υπερβολική ποσότητα λίπους στο σώμα και όχι πάντα κάποια τα παραπάνω κιλά. Πολλά άτομα έχουν κάποια παραπανήσια κιλά όμως έχουν αναπτύξει μυϊκό ιστό.

Κύρια αίτια: η κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών και ζωικών λιπών, η κατανάλωση γλυκών και σοκολάτας, η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ , οι τροφές χωρίς διατροφική αξία και η καθιστική ζωή.

Πιθανά ρίσκα της παχυσαρκίας : καρδιακές παθήσεις, διαβήτης, πέτρες στην χολή, ατυχήματα, διαταραχές στην γέννα και στην σύλληψη,  εύκολη κούραση, οστεοαρθρίτιδα ειδικά στην μέση στην λεκάνη και κακοήθειες.

Επίσης ποιο ανώδυνα προβλήματα όπως αιμορροΐδες φλεβίτιδα κιρσούς, οισοφαγική παλινδρόμηση καούρες. 

Η παχυσαρκία παρουσιάζεται όταν για μια μεγάλη περίοδο δεν υπάρχει ισορροπία μεταξύ της ενέργειας που μπαίνει και της ενέργειας που καταναλώνεται στο σώμα, αλλά και ορμονικές διαταραχές ψυχοσωματικά αίτια.

Επίσης γενετικοί παράγοντες, διατροφικές συνήθειες, χαμηλός μεταβολισμός, λάθος αντιμετώπιση στην αίσθηση της πείνας, τοξίνωση.

Η τοξίνωση έχει την βάση της στην θεωρεία ότι η παραμονή των κοπράνων στο έντερο για πολύ καιρό επιτρέπει την συγκέντρωση τοξικών παραγόντων στο σώμα και αναγκάζει τον οργανισμό να αποθηκεύει περισσότερο λίπος για να τις αποθηκεύσει και να τις κρατήσει μακριά από την κυκλοφορία.

Ψυχολογικοί παράγοντες:

Έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης. Η τροφή δρα σαν υποκατάστατο.

Φόβος ανάληψης ευθυνών

Στέρηση και καταπίεση περιορισμός σε όλα τα επίπεδα: το φαγητό είναι το υποκατάστατο   

Χαμηλή αυτοπεποίθηση: υπάρχει λίγος ή καθόλου έλεγχος στην ζωή τους και ειδικά όσον αφορά τη δίαιτα τους. Η πρόχειρη διατροφή και μέσω fast foods μπορεί να πηγάζει από ένα σωρό προβλήματα.

Η διαφήμιση έχει τεράστια επιρροή στον περισσότερο κόσμο.

Η έλλειψη ύπνου οδηγεί στην τοξίνωση.

Δίαιτες μπορεί να βοηθήσουν αρχικά αλλά δεν θα υπάρξει μόνιμο αποτέλεσμα αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και διατροφικές συνήθειες. Οι δίαιτες είναι πολλές όμως έχουν την ίδια θεωρεία: απόρριψη ή εισαγωγή τροφών.

Νευρική ανορεξία:

Χαρακτηρίζεται από θεληματική άρνηση τροφής λόγο του φόβου της παχυσαρκίας και αίσθησης ότι είναι άσχημες. Γενικά θεωρούν ότι είναι υπέρβαρες. Σαν αποτέλεσμα εμφανίζονται γυναικολογικά προβλήματα και αμηνόρροια. Άλλα προβλήματα μπορεί να συνοδεύουν το πρόβλημα όπως ξηρότητα στο δέρμα και υπερβολική  τριχοφυΐα, κρύα άκρα και οιδήματα, χαμηλή καρδιακή πίεση αρρυθμίες και δυσκοιλιότητα. Η παραπάνω διαταραχή μπορεί να κρύβει διαταραχές του θυρεοειδή και της υπόφυσης.

Η νευρική ανορεξία έχει χαρακτηριστεί σαν διαταραχή της εφηβείας που κυριαρχείται από φόβο της ενηλικίωσης  της ανάπτυξης της σεξουαλικότητας   για αυτό δεν υπάρχει αποδοχή στο σώμα της.

Πριν την ανάπτυξη της διαταραχής συνήθως το άτομο συμπεριφέρεται σαν παράδειγμα καλής συμπεριφοράς άριστης  μαθήτριας σκεπάζοντας το υπόβαθρο της αμφιβολίας και της ανασφάλειας.  Η έναρξη της διαταραχής μπορεί να ξεκινήσει από την προσπάθεια του ατόμου να προσαρμοστεί σε μια νέα κατάσταση ή περιβάλλον όπως αλλαγή σχολείου πόλης σπιτιού περιοχής κ.α. επίσης μπορεί να συνδέετε με τις διατροφικές συνήθειες του περιβάλλοντος.

Η αλλαγή του σώματος στην εφηβεία δίνει την αίσθηση ότι δεν υπάρχει έλεγχος πάνω στο σώμα και η δίαιτα έρχεται σαν υποκατάστατο αυτού του ελέγχου. Επίσης ο βομβαρδισμός της διαφήμισης που περνάει ότι μόνο αν κάποια είναι αδύνατη είναι και ελκυστική δίνει την αίσθηση της σιγουριάς και της ασφάλειας στην δίαιτα.

Η άρνηση τροφής και η μέτρηση των θερμίδων είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα των ανορεκτικών. Αρχικά αποφεύγοντας την τροφή σταδιακά γίνεται πολύ δύσκολο να φάνε οτιδήποτε και υιοθετούν προγράμματα εντατικής άσκησης όταν τους καταβάλει η ανησυχία.  Ο κυρίαρχος στόχος είναι αποδοχή μέσο της δίαιτας όμως ποτέ δεν επιτυγχάνεται λόγο της λανθασμένης θεώρησης και των προτύπων.        

Βουλιμία:

Πρώτη φορά ορίστηκε σαν σύνδρομο από τον ψυχίατρο Gerald Russell το 1979 και συνήθως έχει άμεση σχέση με την ανορεξία που αποτελούν κοινωνικό και ψυχολογικό πρόβλημα της εποχής σαν αποτέλεσμα ανησυχίας για την προσωπική εμφάνιση. Κύριες ανασφάλειες είναι  η αίσθηση ευθύνης και αν μπορέσουν να ανταπεξέλθουν, αμφιβολία αν θα είναι αρεστές ή αγαπητές αν θα κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους γενικά χαμηλή αυτοπεποίθηση.

Το σύνδρομο χαρακτηρίζεται από παθολογικό φόβο παχυσαρκίας και έντονη ανεξέλεγκτη επιθυμία για φαγητό. Η διαταραχή φαίνεται να προσβάλει ένα δύο τις εκατό του γυναικείου πληθυσμού κάτω από τα σαράντα. Η πάσχων από βουλιμία κρύβει το πρόβλημα και καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες τροφών εκτός εάν τους διακόψουν αν τελειώσει το φαγητό ή αν το στομάχι τους φουσκώσει τόσο που δεν είναι ανεκτό. Η υπερφαγία  φαίνεται να ενεργοποιείται σαν αποτέλεσμα αναπάντεχου στρες, βαρεμάρας, κρίσης αναποφασιστικότητας.

Κάποιες ενδείξεις που μπορεί να υποδηλώνουν βουλιμία είναι:

1.     Αποφυγή γευμάτων με τη δικαιολογία «θα φάω κάτι αργότερα»

2.     Να τρέχει στο μπάνιο αμέσως μετά το φαγητό

3.     Αδικαιολόγητη απουσία μεγάλης ποσότητας τροφής

4.     Αυτοσαρκασμός για το σώμα της

5.     Ανεξήγητο ξενύχτι

6.     Απάθεια εσωστρέφεια απαισιοδοξία αρνητική στάση για τη ζωή

Ο συνδυασμός λήψης  τροφής  και εμετός γίνεται κάτι σαν τελετουργική διαδικασία που αν για κάποιο λόγο διαταραχτεί προκαλεί έντονο άγχος στον πάσχοντα. Η υπερφαγία περιλαμβάνει μεγάλη κατανάλωση κατεργασμένων υδατανθράκων που παροδικά και αναπόφευκτα ανεβάζει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και ακολουθείτε από συμπτώματα υπογλυκαιμίας με εφίδρωση αδυναμία αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά νοητικό μπέρδεμα. Ο εμετός παρέχει μια αίσθηση ανακούφισης σαν το σώμα να ξεφορτώνεται το βάρος των συναισθημάτων και λειτουργεί σαν μια αυτοτιμωρία για τον πάσχοντα. Τέλος παρέχει  ένα είδος ασφάλειας ότι μπορεί να τρώει όσο θέλει χωρίς να παίρνει κιλά. Καθώς ένα μέρος της τροφής απορροφάτε πριν τον εμετό οι βουλιμικοί δεν έχουν την καχεκτική εμφάνιση που θα δούμε στους ανορεκτικούς  

Φυσικές και συναισθηματικές παρενέργειες.

Εξαρτάτε πάντα από την διάρκεια της διαταραχής και την ποσότητα των θρεπτικών συστατικών που το σώμα απορροφά. Επίσης εξαρτάτε από την ικανότητα του σώματος να ανταποκριθεί στην ανισορροπία των ηλεκτρολυτών

Την διαταραχή μπορεί να συνοδεύουν:

Πόνοι στην κοιλιά και φουσκώματα

Διόγκωση των σιελογόνων

Καταβολή ναυτία δυσκολία στην αναπνοή

Προβλήματα των δοντιών και των ούλων

Σαν αποτέλεσμα της διαταραχής των ηλεκτρολυτών: αδυναμία στις μυϊκές ομάδες με παραισθησίες μουδιάσματα

Πονοκέφαλοι  μπέρδεμα και ελλειμματική προσοχή.

Έντονοι καρδιακοί παλμοί και υπόταση

Προβλήματα των νεφρών

Οίδημα στο πρόσωπο και στους αστραγάλους

Προβλήματα των δοντιών

Έλκη του στομάχου και αιμορραγίες.

Σαν αποτέλεσμα η διαταραχή μπορεί να συνοδεύεται με κατάθλιψη εξαρτήσεις δυσανεξίες τροφών γυναικολογικά προβλήματα και εναλλαγές στη διάθεση.